2 Januari 2015 is een dag die ik nooit zal vergeten. In de nacht van 1 op 2 januari overleed mijn opa en kreeg ik een paar uur later om 9 uur de sleutel van mijn nieuwe studio in mijn handen gedrukt. Zoveel heftige emoties. Met dikke ogen en een hoofd vol watten snel met een volle auto naar een kleine dame toe, want er stond wel een newborn shoot gepland.
Ik had nog getwijfeld in de ochtend, zal ik afbellen? Want ik weet als geen ander, dat newborns alles voelen. Ik leg zelf altijd heel goed uit tijdens mijn workshops, dat je goed in je vel moet zitten als je een newborn shoot gaat doen. En nu kwam ik zelf voor een dilemma te staan. Ik dacht: nog heeeeel even volhouden, ik blok het wel..
Maar ja, ik had het kunnen weten… De newborn shoot verliep dramatisch. De kleine voelde mijn verdriet en reageerde daar heftig op. Blokken heeft geen enkele zin bij deze pure kleine mensjes. Ze voelen alles. Er zat niks anders op, dan alles weer in te pakken en een paar dagen later terug te komen als ik weer tot mijzelf was gekomen. Voor het eerst had ik echt een mislukte shoot en moest ik daarvoor terugkomen. Zo zie je maar: altijd luisteren naar je intuïtie. Ik had het gewoon moeten afbellen… Haar ouders waren gelukkig heel lief en begripvol en met zijn allen hebben we er alsnog een topshoot van weten te maken de 2e dag. De kleine was zoveel rustiger, doordat ik weer gewoon mijzelf was. En zo werkt het…
Newborns rule
www.brendaoliefotografie.nl
